سخنرانی تد کیش دکتر علی صاحبی

متن سخنرانی:

Tipping Point یا نقطه عطف زندگی من بر می گرده به یکی از روزهای آخر مارچ ۲۰۰۸ در یکی از کتابخانه های عمومی سیدنی.

جایی که بر اثر اتفاق، رخدادی در زندگی من پیش آمد که زندگی حرفه ای، شخصی، خانوادگی و اجتماعی من رو شدیداً تحت تأثیر قرار داد و برای من دستاوردهایی داشت که امروز می خوام بخشی از اون دستاوردها رو با شما سهیم بشم.

در اون روز در کتابخانه ی عمومی محله ی خودمون در سیدنی به دنبال یک کتاب می گشتم که کتاب دیگری از کنار اون کتاب به زمین غلتید و به محض اینکه دولا شدم تا کتاب رو بردارم، عنوان کتاب توجه من رو جذب کرد؛

«Choice Theory: The Psychology Of Personal Freedom»

که بعدها من این کتاب رو ترجمش کردم به نام «درآمدی بر روانشناسی امید؛ تئوری انتخاب»، روانشناسی آزادی شخصی.

آزادی برای من همواره یک واژه بسیار بسیار مهم بوده و هنوز هم هست. مفهوم آزادی پرداخته شده توسط یک روانپزشک باید چیز جذابی باشه.

کتاب رو از کتابخونه امانت گرفتم و مطالعه کردم و مطالعه ی کتاب بود سرآغاز تغییر یک جهت کاملاً متفاوت در زندگی حرفه ای و زندگی شخصی من.

تحصیلات من روانشناسی بالینی هست و من تمام تحصیلاتم رو در این حوزه گذروندم و بعد به عنوان استادیار و دانش یار این رشته، روانشناسی بالینی رو تدریس کردم.

منتها نویسنده این کتاب دکتر ویلیام گلاسر که بنیانگذار تئوری انتخاب و واقعیت درمانی به عنوان یک رویکرد نوین در روانپزشکی و روانشناسی بالینی است، در این کتاب معتقد بود که:
مشکلات روانشناختی، اختلالاتی نیستند که فراسوی کنترل ما باشند، یعنی اینطور نیست که ما هیچ نوع نقشی در آن ها نداریم.

گلاسر در این کتاب ادعا می کرد که ما قربانی و برده ی دست و پابسته ی ژنتیکی مون، محیط مون و حتی تجربه های خوب یا بد دوران کودکی مون نیستیم.

برای من به عنوان یک روانشناس بالینی که از روز اول که تحصیل کردم در دانشگاه تهران تا زمانی که PHD و Postdoc ام رو در دانشگاه سیدنی و نیو ساوت ولز می گرفتم، اولین چیزی که به من یاد دادند تاریخچه گیریه، تاریخچه بیمار، تاریخچه بیماری، دوران کودکی.

حالا این می گفتش که اگرچه گذشته ما در آنچه که ما اکنون شده ایم، اثری شگرف و غیرقابل انکار داره، اما ما هم اکنون می توانیم انتخاب کنیم رفتارهایی داشته باشیم تا نیازها و خواسته های خودمون رو به شیوه ای مؤثر ارضاء بکنیم و اون انسانی بشویم که همیشه می خواستیم.

این برای یک روانشناس بالینی که Psychopathology، آسیب شناسی روانی، abnormal psychology، همه ی این ها به عنوان آموخته های قبلیش بود، مثل یک شوک بود.

مدت های بسیار زیادی اندیشم رو به خودش جلب کرده بود. حرف به نظر دوست داشتنی می اومد اما تجربه های قدیم و از همه مهمتر، آموخته های جاری من مانع پذیرفتن این مفهوم می شد.

گلاسر یک تعریف نوینی از «رفتار» بدست می داد، می گفت:

هر آنچه که از ما از لحظه تولد تا مرگ سر می زند، رفتار است.  همه ی کارهایی که ما می کنیم، رفتار است.

گلاسر معتقد بود که همه ی رفتارهای ما یک رفتار کلی اند، یعنی از جزئیاتی تشکیل شدند، یعنی مؤلفه هایی دارند.

 

✔ یک مؤلفه به نام فکر کردن،

✔ یک مؤلفه به نام عمل کردن،

✔ یک مؤلفه به نام احساس و

✔ یکی هم به نام فیزیولوژی یا کارکرد بدن.

ادامه مطلب در ویدئو تد کیش دکتر صاحبی.