تشویق به یادگیری با جایزه، چنان رایج است که حتا تردید در این سنت شریف ممکن است به منزله کفر تلقی شود. اعتقاد به تاثیرگذاری جایزه آن قدر فراگیر است که بعضی مدارس در ازای نمره بهتر، حتا به دانش آموزان پول می‌دهند.
وقتی جایزه می‌دهیم، صرف نظر از هدفی که از این کار داریم، ناخواتسه القا می‌کنیم که یادگیری و کسب توانایی علمی ارزش ذاتی ندارد. در پشت لبخندها، کلمات تشویق‌آمیز و جایزه‌های مادی که به شاگردان حرف گوش کن می‌دهیم، حقیقت نگران کننده‌ای کمین کرده است: جایزه با میل طبیعی به یادگیری و گسترش قابلیت‌ها در تضاد است.
