دانش آموز با انگیزه

سال ۹۹ اولین قدم را در این راه گذاشتیم. راهی که مثل یک جاده‌ی خاکی به دل کویر بود. نه از شروعش مطمئن بودیم و نه می‌دانستیم ما را به کجا می‌برد. هرچه جلوتر رفتیم از مسیری که انتخاب کرده بودیم مطمئن‌تر شدیم. ارتباط با معلم‌ها مثل نسیم خنک و آب روان بود. روح‌مان را جلا داد. قدم‌هایمان محکم‌تر شد و انگیزه‌هایمان برای ادامه‌ی راه را افزایش داد. دغدغه آکادمی زندگی خشنود از ابتدای این مسیر کمک حال مدرس‌ها بودن برای مدیریت و تدریس موثرتر در کلاس درس بوده. 

همچنان اشتیاق و انگیزه داریم که این مسیر را در کنار شما طی کنیم. معلم، مدیر، مدرس و فرهنگی عزیز، اگر شما هم دغدغه آموزش موثرتر و کیفی‌تر در کلاس درس را دارید، پس؛ هم قدم می‌طلبیم.

پژوهش‌ها نشان می‌دهد حتی مدارس بانشاط و جذب کننده یا مدارسی که به لحاظ نوع ساختار متفاوت و جدیدند، اگر با روش‌های مدیریتی سختگیرانه و مبتنی بر زور و اجبار اداره شوند، کیفیت تربیتی لازم را نخواهند داشت. به همین دلیل مدارس نوین زیادی وجود دارند که به رغم ظاهر مدرن و جذاب خود و ظرفیت خوبی که دارند، نمی‌توانند آن گونه که باید و شاید در سطح توان خود بهره وری داشته باشند.

نقش دانش آموزان در مدرسه مانند نقش کارکنان در سازمان یا اداره است و در حال حاضر تقریبا هیچ دانش آموزی در کلاس کار کیفی خاصی انجام نمی‌دهد. دست اندرکاران مدرسه (معلمان که به طور مستقیم مدیریت دانش آموزان را بر عهده دارند و مدیر و دیگر مسئولان که به طور غیر مستقیم مدیریت دانش آموزان را بر عهده دارند) افراد پر تلاش و مهربانی هستند که متاسفانه شیوه مدیریتشان تا کنون نتوانسته دانش آموزان را با انجام کار کیفی سوق دهد.

انگیزه دانش آموزان مهم‌ترین موضوع در آموزش امروز است. اگرچه معلمان حقوق کمی دریافت می‌کنند و ابعاد کلاس‌ها رو به گسترش است، کلاسی مملو از دانش آموز با انگیزه پیشرفت چشمگیری خواهد داشت. باید کشف کنیم که چگونه انگیزه دانش آموزان را بالا ببریم. حقیقت غم‌انگیز این است که دانش آموزان بسیار اندکی در حد توانایی خود کار می‌کنند. تا زمانی که دانش آموزان تصمیم نگرفته‌اند تلاش بیش‌تری از خود نشان دهند، هرچقدر هم بهتر درس بدهیم، پیشرفت چندانی نخواهد داشت.

به طور کلی معلم کوشا در مدرسه کیفی بر تقویت انگیزه دانش آموزان و همچنین نتیجه کار تمرکز دارد نه صرفا انجام کار.

در واقع نتیجه کار همان سخنی است که دکتر گلسر هدف از مدرسه رفتن را در آن می‌بیند: ۱. آموختن، ۲. گوش دادن، ۳. حرف زدن (گفتگو) و ۴. حل مسئله.

ما به دانش آموزان توجه خیلی کمی داریم، زیرا بر این باوریم که می‌دانیم کدام فعالیت‌ها به آن‌ها انگیزه می‌دهد. یقین داریم اگر برای رفتار مطلوب آن‌ها جایزه مناسبی در نظر بگیریم و تقویتشان کنیم، پیشرفت می‌کنند. البته واضح است که مشکل این نیست. با وجود این، الگوی از مدافتاده پاداش/تنبیه، که هنوز با قابل تمجیدترین تلاش‌ها برای اصلاح برنامه درسی و آموزش همراه است، همچنان افکار ما را در تسخیر دارد. هر روز مدارس بیش‌تری برای افزایش موفقیت‌های تحصیلی، پاداش در نظر می‌گیرند؛ یعنی همان راهبرد «هویج و چماق».

چالش دانش آموز با انگیزه بر این فرض استوار است که ایده‌های ما در خصوص انگیزه اشتباه هستند و الگوهای مبتنی بر این مدل غلط، سهوا دستاورد دانش آموزان را محدود می‌کند. مادامی که الگوهای آموزشی خودمان را بر اساس پاداش و تنبیه بنا کنیم، شاهد میزان بالای ترک تحصیل و جمعیت دانش‌آموزانی خواهیم بود که به‌طور نگران‌کننده‌ای بی‌توجه هستند. وقتی مدارس و کلاس‌های درس را بر این اساس بسازیم که دانش آموزان از درون انگیزه‌مندند، می‌توانیم از بسیاری از نوآوری‌ها و پیشرفت‌های جدید در برنامه درستی و آموزش بهره کامل ببریم.

این دوره آموزشی با ارئه چالش‌های هفتگی (در قالب یک فایل پی‌دی‌اف بصورت خلاصه) هر هفته (به مدت ۴ هفته) ارایه می‌شود. هدف این است که تلنگری به شیوه مدیریت مان و همچین آموخته‌های گذشته‌مان بزنیم و قدری خود را به چالش بکشیم.

خوشحالیم که فرصت یادگیری از شما معلمان، مدیران، مدرسان و فرهنگیان عزیز هستیم و این فرصت ناب را غنیمت می‌شماریم.

خلاصه دوره